Leven met een handicap of chronische ziekte brengt extra kosten met zich mee. Het gaat dan bijvoorbeeld om meerkosten voor zorg, vervoer, hulpmiddelen, aanpassingen en voorzieningen. Het is van belang dat deze meerkosten redelijkerwijze worden gecompenseerd zodat voorkomen wordt dat mensen met een beperking op extra achterstand worden gezet door de extra kosten die ze maken. Voorheen kon deze groep onder andere compensatie krijgen via de regeling Compensatie eigen risico (CER) en de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg). Het kabinet heeft besloten om beide regelingen af te schaffen en een ongeoormerkt budget over te hevelen naar het gemeentefonds. In de oorspronkelijke plannen van het kabinet stond dat gemeenten alleen via de bijstand chronisch zieken en gehandicapten konden compenseren. Dit kon met behulp van de ChristenUnie worden aangepast. Het is nu ook mogelijk om via de Wmo te compenseren. Hierdoor kunnen chronisch zieken en gehandicapten die een inkomen hebben boven bijstandsniveau ook worden gecompenseerd. Er gaat 268 miljoen naar gemeenten om mensen bij te staan als ze extra kosten in hun leven hebben omdat ze chronisch ziek zijn of gehandicapt. Voor Almelo gaat het om 1.137.000 euro (2015).

Gemeenten mogen zelf beslissen hoe zij lokaal beleid met betrekking tot de compensatie vormgeven, of zij hiervoor een nieuwe regeling ontwikkelen en wanneer deze ingaat. Gemeenten zijn verplicht om dit in het lokale beleidsplan voor maatschappelijke ondersteuning op te nemen. In het op 24 juni jl. door de gemeenteraad van Almelo aangenomen beleidsplan “Samen mee(r) doen, vanuit vijf dimensies naar één transformatie” staat over de compensatie van chronisch zieken: “Via een separaat beleidsvoorstel wordt een advies opgesteld over hoe Almelo deze regeling gaat uitvoeren. In de verordening worden de uitvoeringsregels nader uitgewerkt.” Bij de op 23 september door de raad aangenomen Wmo verordening wordt beargumenteerd: “Financiële tegemoetkoming in verband met de meerkosten handicap of chronische ziekte niet regelen in deze verordening maar via het minimabeleid”. Op de vraag van de ChristenUnie hoe en wanneer dit te verwachten is, antwoordde de wethouder dat dit “in de beleidsregels komt”. In de begroting staat nu echter glashard: “Niet compenseren chronisch zieken en gehandicapten”. Wouter Teeuw: “Snapt u het nog? Zonder budget lijkt mij er geen compensatie te zijn. De transparantie is ver te zoeken. We vinden het als ChristenUnie heel belangrijk dat klip en klaar duidelijk is hoe het zit in Almelo en ook hoe de gemeente dit communiceert met de inwoners.”

De ChristenUnie vindt het erg belangrijk dat chronisch zieken en gehandicapten gecompenseerd worden voor de extra kosten die zij in hun dagelijks leven ervaren. De ChristenUnie zal bij de begrotingsbehandeling een amendement indienen om ten minste 960.000 euro van de middelen die het rijk aan de gemeente beschikbaar stelt voor compensatie van chronisch zieken en gehandicapten te reserveren voor een (nog te ontwikkelen) gemeentelijke regeling binnen de Wmo. In deze regeling wordt wat de ChristenUnie betreft rekening gehouden met de volgende randvoorwaarden:

1. Inkomensgrens: de compensatie dient beschikbaar te zijn voor minima en middeninkomens.
2. Bereik: de toegang tot de regeling dient zodanig laagdrempelig te zijn dat zoveel mogelijk rechthebbenden de compensatie ook daadwerkelijk ontvangen.
3. Gerichtheid: de regeling dient zodanig vormgegeven te worden dat de ongerichtheid van de eerdere landelijke regelingen voorkomen wordt.
4. Eenvoudige uitvoerig: de regeling dient zo laag mogelijke uitvoeringskosten te hebben.
5. Voorliggende voorzieningen: de regeling heeft uitsluitend betrekking op kosten die niet op andere wijze worden vergoed of die fiscaal aftrekbaar zijn.
6. Budgettaire beheersbaarheid: de gemeentelijke regeling dient zodanig vormgegeven te worden dat (substantiële) financiële tegenvallers voorkomen worden.