De Jaarverantwoording 2013 kijkt terug op het jaar 2013 en legt verantwoording af over de behaalde resultaten en de besteding van middelen. Los van de eventuele bestemming van het tekort kunnen we aan de verantwoording zelf niets veranderen. We kunnen het slechts ter kennisgeving aannemen. Ook het college erop aanspreken hoe het anders moet voelt wat ongemakkelijk. Immers, over enkele weken zit er een ander college. Als ChristenUnie hebben we dan ook ingestemd met de vaststelling van dit document. Maar gegeven de slechte financiële situatie van Almelo, en met het oog op de toekomst, hebben we wel twee zaken aangekaart: de manier van bezuinigen en het beheersen van risico’s.

Bezuinigen

Niet alleen bij het maken van plannen moet je de burger en maatschappelijke organisaties betrekken, ook bezuinigen doe je samen. Althans, zo kijken wij er tegen aan. Dit speelt des te meer rond de drie decentralisaties (Jeugdzorg, Participatie, AWBZ/WMO) die op de gemeente afkomen. Daar moet worden bezuinigd doordat burgers eerst hun eigen kracht aanspreken voordat ze een beroep doen op de gemeente. Echter, de burger motiveer je natuurlijk niet met de financiële problemen van de gemeente. Burgers motiveer je niet met tekorten, maar met een visie. Alleen dat al vraagt om goed je voelsprieten te hebben uitstaan in de samenleving. In deze context hebben we ook vragen aan de wethouder gesteld wat de visie van het college hierop is en hoe zij maatschappelijke partners denken te betrekken bij het vaststellen van bezuinigingen. De wethouder heeft daarop aangegeven dat bezuinigingen continue aandacht hebben van het college en dat ook voor het nieuwe college dit geldt.

Beheersen risico’s

En dan het huidige weerstandsvermogen. Dit is te laag is. Bij de voorjaarsnota 2013 heeft de raad aan het college gevraagd om met een plan van aanpak te komen om een ratio weerstandsvermogen van 1 – 1,4 te realiseren. Het uitgangspunt is dat maximaal wordt ingezet op het beheersen van de risico’s. Bij het terugbrengen van risico’s hoort naar onze mening ook het toewerken naar grondposities die realistisch zijn. Geen boekhoudtrucs in de zin van verliezen niet onzichtbaar maken of naar de toekomst schuiven. Maar zo goed mogelijk werken met reële verwachtingen voor opbrengst en verlies nemen als dat nodig en mogelijk is. In deze context hebben we de de wethouder de vraag gesteld of de geschatte grondopbrengst realistisch is en zo nee wat het college daaraan gaat doen. De wethouder gaf aan dat op dit punt wordt gopereerd binnen de marges die de accountant toestaat.