Neem bijvoorbeeld het plan voor de ontwikkeling van Haven-Zuid, dat nog steeds het grootschalige maakbaarheidsdenken uit de vorige eeuw belichaamt. De publieke sector investeert miljoenen en we moeten nog maar zien wat het oplevert. Vergeet niet dat dit de derde grote binnenstadsvernieuwing is in amper een halve eeuw tijd. Waarom zouden we ditmaal wel (blijvend) tevreden zijn met wat er op die plek gerealiseerd wordt? Dan het herbestemmingsinitiatief voor het oude stadhuis. Een behapbaar initiatief van onderaf, vanuit de samenleving. Geen cent van het gemeentelijke investeringsfonds, terwijl het een eerste klas investering is in een creatieve stad: een markant, historisch gebouw wordt nieuw leven ingeblazen en blijft behouden voor toekomstige generaties.

Michiel van Heek, raadslid namens de ChristenUnie: "Ons cultureel erfgoed moeten we koesteren, ook dat uit de jaren 60/70. Wat dat betreft heb ik een moeilijke relatie met die periode. Er is in die tijd veel te veel van onze stad gesloopt, maar er zijn toen ook waardevolle gebouwen tot stand gekomen waar we nu, in onze tijd, weer zuinig op moeten zijn."

Is er nog hoop voor Haven-Zuid? De beslissing om (opnieuw) grootschalige sloop en nieuwbouw te plegen is helaas al gemaakt, maar over het aanzicht van de gebouwen, de beeldkwaliteit en het straatbeeld is nog geen besluit genomen. De ChristenUnie vindt dat de historische sfeer terug moet komen, niet alleen in het water, maar ook in de gebouwen en in het straatbeeld. Het is nog niet te laat om de wonden uit het verleden te herstellen.

Hieronder de bijdrage van Michiel van Heek in de raadsvergadering van 24 mei:

De ChristenUnie is buitengewoon content met voorliggend raadsvoorstel. Herontwikkeling door Hergebruik Gebouwen is niet alleen praktisch en financieel de meest voordelige optie, maar het past ook helemaal in de visie van de ChristenUnie op een creatieve stad. En daarom denken we dat dit een voorbeeld kan zijn voor andere plannen in de binnenstad. Laat ik dat toelichten aan de hand van 4 punten:

1. Samenleving en/of markt nemen het initiatief, de gemeente faciliteert. Geen grootschalig maakbaarheidsdenken en handjeklap met de Ontwikkelingscombinatie, maar initiatief van onderaf. Zoals we op 9 december 2014 al zeiden: "Goed doordacht, bottom-up initiatief, met breed maatschappelijk draagvlak, een multifunctionele stedelijkheid op een belangrijke locatie." Als dit is de nieuwe bestuurscultuur van Almelo is, dan is het een prachtig voorbeeld van overheidsparticipatie.

2. Hier krijgt de binnenstad een impuls zonder dat het de gemeenschap geld kost. Geen cent van het investeringsfonds, terwijl het een sublieme investering is. Een markant gebouw wordt nieuw leven ingeblazen. Vergelijk het eens met de grootse plannen voor Haven-Zuid, waar de publieke sector miljoenen investeert en we nog maar moeten zien wat het oplevert. (In dit verband, respect voor Hergebruik Gebouwen, die het heeft aangedurfd om het asbestrisico op zich te nemen. Een probleem waar de gemeente enorm mee in haar maag zat. Dat getuigt van moed en ondernemerschap!)

3. Ons cultureel erfgoed, oude gebouwen, moeten we koesteren, ook uit de jaren 60/70. Wat een lastige periode is trouwens. Want er is in die tijd veel te veel gesloopt, maar er zijn toen ook waardevolle gebouwen tot stand gekomen waar we nu, in onze tijd, weer zuinig op moeten zijn. Ook hierbij wil ik verwijzen naar Haven-Zuid. Een plek in onze stad die nu al voor de zoveelste keer gesloopt en nieuwgebouwd wordt. In een stijl die op dat moment de mode is. Zo herstellen we nooit van de wonden uit het verleden! Ons klemmend advies voor het beeldkwaliteitsplan Haven-Zuid: De historische sfeer zal terug moeten komen in de gebouwen en in het straatbeeld. Het water terugbrengen alleen is niet genoeg.

4. Ten slotte: duurzaamheid. Herbestemmen is per definitie duurzamer dan nieuwbouw. Zeker als het een dergelijk groot betonnen gebouw betreft.

Kortom, 4 redenen om dit voorstel te steunen: overheidsparticipatie, investeren zonder kosten voor de gemeente, cultureel erfgoed en duurzaamheid.