Omwonenden waren niet blij met het nieuwe plan. Naar aanleiding van hun reacties is het bestemmingsplan in aangepaste vorm vastgesteld.

Dit was de mondelinge bijdrage van ChristenUnie-raadslid Michiel van Heek:

Voor ons ligt een bestemmingsplan waar de ChristenUnie fractie het in hoofdzaak mee eens is. Het plan is wat globaler dan zijn voorgangers en biedt daardoor meer ruimte aan bedrijvigheid. Het voordeel daarvan is dat er straks voor concrete bedrijsvestigingen weinig of geen uitzonderingen meer nodig zijn.

Wel waren wij verlegen met het grote aantal reacties op dit plan. Enerzijds zien wij een college en ambtelijk apparaat dat heel veel energie heeft gestoken in het plan en ook in het creëren van draagvlak. Anderzijds zien we een grote opkomst bij de hoorzitting over dit bestemmingsplan en nadien ook nog een aantal brieven met klachten van omwonenden. Ik heb zitten bedenken hoe dat kan.

Mijn vraag aan de wethouder is: heeft u wel met de juiste mensen gesproken? U heeft gesproken met het Dorpsbelang van Bornerbroek, maar heeft u ook gesproken met directe belanghebbenden? Een tweede vraag die hiermee samenhangt: hadden deze gesprekken als doel om "het nog eens uit te leggen" of, zoals wij zouden denken, om er samen uit te komen, een deal te maken, met geven en nemen?

Ook heb ik de indruk dat er bij de omwonenden sowieso veel onvrede is over het XL Park, die niet direct te maken heeft met dit specifieke bestemmingsplan, maar meer met de communicatie naar omwonenden in het verleden.

Neem nu dit kaartje uit het beeldkwaliteitsplan van 2007. Aan de zuidkant van dit plan zijn groene vakken getekend. Met de mooie naam "Het Venster". Als omwonende zie je deze kaart en denk je: mooi zo’n extra groene bufferzone. Maar alleen als je de beschrijving heel goed leest, zie je dat de groene vakken geen groenvoorziening uitbeelden, maar bedrijven (die uitkijken op groen). Dit is cartografische misleiding. Bewust of onbewust, daar wil ik van afblijven, maar omwonenden worden met zo’n kaart wel op het verkeerde been gezet.

Dus ik begrijp die onvrede wel. Ook begrijp ik de weerstand tegen verandering van het bestemmingsplan. Sommige mensen hebben een nieuw huis gebouwd en beroepen zich op de rechtszekerheid van het huidige bestemmingsplan. Omdat ze bang zijn voor waardevermindering. Maar we moeten ook reëel zijn. Bestemmingsplannen veranderen soms. In dit geval om het bedrijfsleven te faciliteren. Toegegeven: het nieuwe plan staat hoger bouwen toe. Maar het is niet radicaal anders dan het plan uit 2009.

En dan kom ik terug op het punt waar ik mee begon: het is beter om een globaal plan te hebben, met ruime mogelijkheden, dan dat we voor elke nieuwe vestiging een apart postzegelplannetje moeten maken. Dat is minder efficiënt en opent telkens opnieuw de deur voor bezwaarprocedures.