Interessant was deze week dat in de raadszaal veel werd gesproken over de bestuursstijl en de bestuurscultuur in Almelo. In de reportage van Zembla werd het gebrek aan stijl en het informele karakter van de cultuur voor het voetlicht gebracht. Wie al wat langer in de stad vertoeft, kan dat goed plaatsen.

Knip beloofde de raad dat alle zeilen worden bijgezet om de imagoschade die Almelo heeft geleden te herstellen en het vertrouwen van de burgers ("ik vrees zeer veel") terug te winnen. Hij ging voor zijn doen diep door het stof, maar bleef erop hameren dat de gemeente niet alles kon en nog niet kan zeggen.

Wat kan Knip doen? Hij moet vooral geen communicatietraject uitzetten, hij moet een grote schoonmaak houden. De burger gaat uit van zijn eigenbelang, de overheid dient een baken te zijn van rust en betrouwbaarheid.

De mores in het Almelose stadhuis zijn losjes en informeel, als je bij de nomenklatoera hoort. Ais je kritiek hebt, wordt je de mond gesnoerd, wordt je oeverloos voor de rechtbank gedaagd en wordt je gestraft door het intrekken van beloftes. Wie niet horen wil, moet voelen. Wie vragen stelt, is een Almelo hater. Het besef dat deze stijl en cultuur diep zijn ingesleten in het stedelijke bestuur dringt langzaam door tot een aantal fracties, maar er zijn ook fracties die er gebruik van maken.

Wellicht onbewust gaf de gemeenteraad daarvan afgelopen week zelf een paar staaltjes ten beste, later op de memorabele avond, buiten het schijnsel van het alledaagse journaille, dat slechts kwam voor het Sjoersdebat.

Eerst maar eens iets over de stijl. In een debat over een woningbouwplan kreeg wethouder Kuiper alleszins relevante vragen van een aantal partijen, met name GroenLinks en ChristenUnie, twee oppositiepartijen, maar ook van zijn geestverwante PvdA-fractie. Op de van hem bekende wijze ging Kuiper nergens op in. Hij zei alleen dat alles wat werd gevraagd niet kon. De raad werd geacht akkoord te gaan, het liefst zonder vragen te stellen. Eerder al leidde deze houding tot onrust en rumoer. Ooit moest Kuiper veiligheidshalve zo'n beetje met gillende sirenes en onder escorte weggedragen worden uit Aadorp en Bornerbroek omdat hij dorpsraden bruuskeerde. Onlangs ontstak hij in woede in een voorbereidende vergadering. Volgens raadsleden (Veenstra van de ChristenUnie en Rotteveel van zijn eigen PvdA) schoot Kuiper in de verdediging, ging zelfs slaan en stuurde raadsleden en burgers "met een stuk agressie het bos in".

En dan iets over de cultuur in het stadhuis. Het laatste punt op de agenda bestond deze week uit vragen van D66-leidsman Gerritsen over de geplande overheveling van de gemeentelijke advertentie van het Almelo's Weekblad naar Twenth-Ruiten Drie. Waarom, zo wilde Gerritsen weten, krijgt Typisch Almelo die advertentie niet, want dat louter goed nieuws-blad schrijft toch positief? WD chef Van Woudenbergh vond dat deze vragen niet konden worden behandeld, hij bespeurde "de geur van belangenverstrengeling", waarop prompt een schorsing volgde, waarna de vergadering werd beëindigd. Geen vriendjespolitiek, zegt de raad, geen achterklap, maar ondertussen voedt de raad deze vermoedens zelf. De cirkel werd gesloten, de ene kwestie is klaar, de andere begint. Iets voor BING? Kunnen dan behalve de typische banden van Gerritsen ook de banden van Van Woudenbergh met de horeca worden meegenomen? En de vraag waarom Van Woudenbergh zich als presidiumlid kan bemoeien met het onderzoek naar het horecavergunningenbeleid? Nee, we zijn nog niet klaar in Almelo. Noch met deze stad. Ais je alles wilt volgen, moet je veel van die stad houden.